Ciao fratello,
Zoals je weet ben ik van de strenge seizoenenschool. Geen asperges in september, geen spruitjes in het voorjaar en nooit aardbeien in december. In de winter eten we kolen, bonen en wortels en in het voorjaar raapstelen, radijsjes en rabarber. Maar voordat ik een soort drs. P.-lied aanhef (knolraap en lof, schorseneren en prei) zal ik je vertellen dat het niet eenvoudig is om de lijn altijd recht te trekken. Zelfs niet als je bij twijfel de groente- en fruitkalender raadpleegt op www.tipsomtebesparen.nl.
Neem nu aardbeien. Ik zag ze mooi rood op de markt liggen en dacht: ha, het is mei, het mag weer. Aan de andere kant kon ik me niet voorstellen dat ze al lekker zouden zijn, want het is hier de laatste weken alleen maar ijzig koud geweest. Tegen beter weten in vroeg ik aan de groentevrouw: &#8216;En? Smaken ze al een beetje?&#8217; &#8216;O, ze zijn heerlijk,&#8217; was uiteraard haar antwoord. Ik kocht een bakje en maakte er een toetje van, licht gezoet met honing en met een flinke dot citroen-crème fraîche. Ook vanochtend op een beschuitje smaakten ze goed en zoet. Ongetwijfeld waren het geen aardbeien van de &#8211; veel te koude &#8211; grond, maar afkomstig uit de kas of uit het buitenland. En dat mag strikt genomen natuurlijk ook niet.
Liefs, Karin
Sorella mia carissima,
Vreselijk, als je je bij het nuttigen van een lekker beschuitje afvraagt of het al of niet geoorloofd is. Ik ben nogal streng tegen alle regels die mij ervan weerhouden om van iets te genieten.
Als ik &#8216;s winters op de markt van Ostuni een paar lekkere grote glanzende aubergines zie liggen, wil ik die ogenblikkelijk aanschaffen. Ik zie ze al gefrituurd en dampend op mijn bordje liggen. Maar Anna steekt er een stokje voor. Zij is al net zo erg als jij: &#8216;Nee, dat is allemaal rotzooi, gekweekt in kassen. Die zitten helemaal vol met kunstmest, pesticiden en water.&#8217; Ditzelfde geldt voor de prachtige volrijpe tomaten: Streng Verboten. Teleurgesteld koop ik een winterharde kool.
We zitten hier nu in een overgangsfase. De zomer staat op losbarsten, maar het kan tegelijkertijd nog gemeen koud zijn. Daarom zijn bijvoorbeeld courgettes en barattiere (een kruising tussen meloen en komkommer die hier veel wordt gegeten) nog wat flets van smaak. Ook meloenen kun je beter later in het jaar kopen. Het doperwtjesseizoen is daarentegen al weer bijna voorbij. Daarom koop ik er op de valreep een kilo of tien van, dop ze en stop ze in de vriezer. Artisjokken kook ik vijf minuten in water en azijn en weck ze in glazen potten, zodat ik ze de rest van het jaar voor het grijpen heb.
Ook ik zag aardbeien liggen en ze zien er goed uit. Ik herinner me dat jij ze met suiker en citroensap besprenkelde en ze daarin een tijdje liet marineren. Heel lekker! Ik zou er alleen nog een scheutje marsala aan toevoegen.
Laten we ze gebruiken om er een variant op de klassieke tiramisù van te maken. Verfrissend en zonder koffie, zodat slechte slapers hem ook &#8216;s avonds na het eten rustig kunnen eten.
Wie bang is om te vet te worden (ikzelf bijvoorbeeld) kan de mascarpone vervangen door ricotta. Die moet je dan wel een tijdje goed mixen om hem smeuïg te maken.
Baci, Frans
Tiramisù alla fragola
(Aardbeientiramisu)
Ingrediënten:
&#8211; 1 kilo aardbeien
&#8211; sap van 1 citroen en van 1 sinaasappel
&#8211; 4 eetlepels suiker
&#8211; een glaasje sinaasappel- of mandarijnlikeur
&#8211; 1 pak lange vingers
Voor de crème:
&#8211; 500 gram mascarpone of ricotta
&#8211; 3 gesplitste eieren
&#8211; 6 eetlepels suiker
&#8211; een kwart liter slagroom
&#8211; 1 zakje vanillesuiker
Was de aardbeien, haal de steeltjes eraf en snij ze in stukjes. Doe ze in een kom, samen met de suiker, het sap van de citroen en de likeur. Laat ze een uur (of langer) marineren. Leeg de inhoud van de kom in een zeef en vang de marinade op. Hou aardbeien en marinade apart.
Maak intussen de crème: sla met een garde of mixer de eierdooiers met de suiker en de vanillesuiker net zo lang tot een schuimige, bijna witte massa is ontstaan. Sla vervolgens de slagroom stijf en daarna de eiwitten (met een mespuntje zout). Meng nu de mascapone met de eierdooiermix, roer er vervolgens de slagroom doorheen en spatel er als laatste voorzichtig het eiwit door.
Bekleed de bodem van een Pyrex- of andere platte schaal met een laag lange vingers en giet daar de helft van de aardbeienmarinade overheen. Daaroverheen een laag crème en vervolgens de helft van de aardbeien. Daarna weer een laag lange vingers, sap, crème en uiteindelijk een laag aardbeien. Zet de schaal minstens drie uur in de koelkast voordat je de tiramisù serveert.
Karin van Munster en haar broer Frans, olijfboer in Puglia, Zuid-Italië, mailen over eten

Frans van Munster

Gerelateerd