Ciao fratello,

Een meisje in mijn klas vertelde dat ze iedere ochtend ontbijt met quinoa. Nu had ik nog nooit van quinoa gehoord, dus ik vroeg haar wat het was. ‘Je wordt er mooi en sterk van,’ vertelde ze. ‘Het is een soort pap en de indianen aten het ook.’ Ik geloofde mijn leerling meteen, want zij is met haar lange, ravenzwarte haren zelf een squaw in de dop. De volgende dag nam ze op mijn verzoek een pakje indianenpap mee naar school. Op de verpakking las ik dat quinoa een aan onze spinazie verwante plant is, die door de inca’s al meer dan vijfduizend jaar wordt verbouwd. De indianen noemden het wondergraan, omdat het zo waanzinnig veel eiwitten, mineralen, vitaminen en plantaardige vetten bevat. Je kookt één deel quinoa op twee delen water gedurende vijf minuten, en dan laat je het nog tien minuten wellen. Kook je het in melk, dan kun je er pap, of met vruchten en noten een soort muesli van maken. In water gekookt is het vergelijkbaar met couscous. Fruit het spul met een...