Ciao fratello,

Gisteren had ik een wild diner. Helaas braver dan je zou vermoeden, maar ik at wel mooi duif en haas en mijn disgenoten hert en wild zwijn. Het was in een van de eenendertig restaurants in de Achterhoek die in de herfst aantrekkelijke wildmenu’s samenstellen. Alle adressen staan elk jaar weer in een glossy, brochureachtig boekje, waardoor je meteen zin krijgt om naar het oosten af te reizen. Het initiatief ‘Wild eten in de Achterhoek’ bestaat nu dertig jaar en ik heb in de loop van de tijd al heel wat van die restaurants bezocht. Je hebt de heel traditionele, met Perzische kleedjes in de gelagkamer en een eetzaal met hotelzilveren schalen op tafel. Hier krijg je de hazenrug klassiek geserveerd met stoofpeertjes en rode kool. Maar er zijn ook restaurants die ambitieus proberen om hertenrug te combineren met – pakweg – ravioli van spitskool, zilveruitjes, gebakken wortel en knolselderij. Ik voel nog steeds voor allebei, en zal niet rusten voor ik alle adressen heb...