Ciao fratello,

Mooie boel. Geef je me vorige week nog een inspirerend recept voor een Italiaanse eend à l’orange, hoor ik via via dat jouw anatra, speciaal bij een boer besteld, na drie uur braden nog zo taai was als een vetlederen aktetas. Zo zie je maar weer. Het beste recept stelt niets voor wanneer je met rottige spullen aan het werk gaat. Had je soms op het eendje beknibbeld?

Wist je trouwens dat ik uitgeroepen ben tot meestersoufflébakker? Door eigen man en kinderen weliswaar, maar toch. Het gaat om de ouderwetse kaassoufflé, zo eentje die de pan uitrijst; niet het gefrituurde envelopje dat je uit de muur trekt. Nu ik het eenmaal in de vingers heb, is er niets meer aan. Maar laatst probeerde ik een grand marniersoufflé en dat was toch echt andere koek. Ik kende die zoete luchtigheid van een heel duur Frans sterrenrestaurant, waar het de dessertspecialiteit is. Ik kreeg een reuzenberg op mijn bordje en dacht dat ik die nooit soldaat zou kunnen maken. Maar het was zo...