Ciao fratello,

Wat had je laatst een prachtig cadeau voor me meegenomen uit Italië.

Dat ik ooit zónder een mandoline heb gekund! Je moet wel even de tijd nemen om alle scheermesjes met beleid in stelling te brengen, maar dan is het resultaat onvergelijkbaar. Zulke papierdunne uienringen heb ik nog nooit in de pan kunnen leggen.

En bietjes! ‘De aardse smaak van bietjes vraagt om een wat grovere plak,’ suste ik mezelf als ik weer eens met een flink keukenmes in de weer was en schonkige plakken biet op een schaal drapeerde. Voor mijn favoriete voorgerecht ‘bietjes met geitenkaas, walnoten en rucola’, bijvoorbeeld. Ik wist niet dat flinterdun heel anders smaakt.

Onze Jet kende het ding nota bene van haar stageadres in Monaco, waar ze in de keuken hele ochtenden groente ‘julienne’ moest snijden. Een fluitje van een cent met de mandoline. Ik begrijp inmiddels wel de voordelen van een grote keuken. Want je gebruikt dit soort apparatuur toch vooral als je het niet steeds hoeft te zoeken...