Ciao fratello,

Vond een twintig jaar oud koffietafelboek over eetbare bloemen. Je kunt het op elke willekeurige bladzij openleggen en er een dag van genieten, zo mooi. Het is van Elisabeth de Lestrieux, destijds een bekendheid op tuingebied. Ze schrijft zoals je denkt dat iemand met haar naam schrijft; ze heeft het bijvoorbeeld over het chamois van de bloemen van rucola. Dat gaat dan over de kleur. Afgelopen zomer stond een hoek van mijn moestuin vol doorgeschoten, volop bloeiende rucola. Die had ik dus kunnen eten. Elisabeth maakt er beignets van en ze husselt ze rauw door de sla. Ook met paardenbloemen weet ze raad. Het meest aantrekkelijke recept vond ik ‘geroosterd brood met paardenbloemknopjes-roerei’: twintig bloemknopjes per persoon smoren in boter of olie, er dan een losgeklopt ei aan toevoegen en roerbakken tot het eimengsel gestold is.

Ik rende meteen het weiland in om diep in de rozetten van de paardenbloem naar knopjes te zoeken. Geen probleem, ze waren er in overvloed....