Ciao fratelleo,

Gisteren heb ik een oninteressant restje tagliatelle omgetoverd tot een geweldig eenpersoons lunchhapje. Met vier sneetjes ciabatta nota bene. Ik had het brood in kleine stukjes gesneden en in olijfolie gebakken in een koekepan die ik eerst even had ingewreven met een halve knoflookteen. De pasta (echt een hele suffe met stukjes gerookte zalm en courgette) had ik in kortere stukjes gesneden en vluchtig opgewarmd in dezelfde pan, waarin ik daarvoor de ‘soldaatjes’ had gemaakt. Eerst lepelde ik gedachteloos de pasta naar binnen terwijl ik de krant las, maar ineens dacht ik: wat is dit eigenlijk lekker! En dat kwam gewoon door dat gebakken brood. Onbegrijpelijk dat sommige restaurants zo’n pak van die smerige kant-en-klare croutons opentrekken!

Oud brood is sowieso nooit iets om weg te gooien. Een van de lekkerste dingen die ik me uit mijn kindertijd herinner is ‘broodschoteltje’. Het werd gemaakt door mevrouw Daams, de huishoudster van mijn beste vriendin. Heel soms...