Ciao fratello,

Je kent mijn aversie tegen de pompoen als decoratie in huis of op het tuinpad. Er valt goed beschouwd niets lelijks aan de oranje vrucht te ontdekken, maar je wordt er mee doodgegooid, dat is het. Ik betrapte mezelf laatst wel op het decoratief neerleggen van een granaatappel. Elk jaar rond deze tijd, als ik langs een Turkse winkel kom en die schitterende vruchten zie liggen, koop ik er een paar. De schil is net een soort fresco. Elk jaar wil ik er iets mee maken, maar wat? Wachtend op een bestemming liggen de granaatappels mooi te zijn op de schoorsteen, tot ze op verdroogd zijn. En dan is het te laat. Ik weet van de granaatappel dat het vruchtvlees antioxidanten bevat, dus goed is tegen allerlei ziektes. Vandaar dat ik vaak een pak kant en klaar sap koop van de pomegranate. Is nog lekker ook. Ook las ik een aardig recept voor granaatappel-prosecco: de ‘granaten’ zonder de witte schilletjes blenderen, door een zeef duwen en het vrijgekomen sap inkoken met suiker en...