Ciao fratello,

Op een markt in Parijs at ik zoiets lekkers: een knalgeel Indiaas pannekoekje van maïsmeel en fijngesneden uitjes. Het werd ter plekke klaargemaakt en het heette parathe, op z’n Frans. Het was denk ik als basis bedoeld, als een soort roti, om bij een vlees- of groentegerecht te eten. Het bracht onmiddellijk herinneringen boven aan de uitgebreide Indiase maaltijden vroeger thuis. Onze moeder had een Indiase vriendin, weet je nog? Sheelagh van Mastrigt. Zij had een kookboekje geschreven, De Indiase keuken, en wij volgden dat op de voet. Als we echt uitpakten met een Indiase maaltijd, dan stond de tafel vol schaaltjes met chutney’s, mierzoete appeltjes, komkommer-raita, aardappels met maanzaad, en linzen. We aten lamscurry of eiercurry met een soort Indiaas brood, misschien waren dat wel die paratha, dacht ik. Maar ik heb het nagevraagd en wij aten vroeger chapati. Ook van die platte broodjes, maar dan van volkorenmeel, water en olie. Eigenlijk moet je voor alle...