Ciao fratello,

Vandaag serveerde ik voor de zoveelste keer mijn ‘altijd-prijs-lunchgerecht’. Ik wil je wel vertellen wat het is, maar ik denk niet dat je het kunt maken in Italië, of ze moeten daar toevallig vol-au-vent verkopen. Aan de andere kant, ik zie jou zo’n luchtig pasteibakje wel zelf maken, jij bent nogal handig met deeg. Ik niet. Ik koop dat bij een goede banketbakker. Een pasteibakje – opgewarmd in de oven en gevuld met ragout – is een ouderwets, maar ideaal lunchgerecht. Beetje sla erbij, klaar. Ik wissel de vulling af. Soms maak ik een visragout van kabeljauw. Soms gebruik ik een scharrelkipfilet. Je trekt in een ommezien een kwart liter bouillon (van vis dan wel kip) en schenkt die scheutje voor scheutje in een ander pannetje, waarin je een klont boter en een schep meel een paar minuten hebt laten garen. Als je dan een mooie gladde saus hebt, kun je die versieren met mosterd, tabasco, knoflook, nootmuskaat of andere smaakmakers. Van het vuur een ei erdoorheen...