Op 12 september 2001, de dag na 9/11, schreef le Monde: ‘Wij zijn allemaal Amerikanen’. Dat Franse gevoel duurde maar kort, zeker toen de VS twee jaar later Irak wilde aanvallen. Frankrijk lag dwars en dreigde, hoewel sinds 1966 toch al geen ‘militair’ lid meer van het bondgenootschap, bijna ge-excommuniceerd te worden. De crisis werd acuut toen Turkije in februari 2003 uit voorzorg de Navo om hulp vroeg, voor het geval Saddam Hoessein Turkije zou bestoken uit wraak voor een Amerikaanse aanval. Frankrijk weigerde (België en Duitsland aanvankelijk ook) tijdens een rumoerige vergadering van het hoogste besluitvormende orgaan binnen de Navo, de NAC (North Atlantic Council). Via de sluiproute van het DPC (Defence Planning Committee, een ondervergadering van de Navo waar Frankrijk geen zitting in heeft) kon het Turkse bijstandsverzoek toen alsnog gehonoreerd worden.

Maar de rapen waren gaar: Colin Powell beschuldigde Frankrijk van het ‘splijten van de Alliantie’, Donald Rumsfeld vond...