<div class="lead">
Homo-ouderschap is in Frankrijk nog steeds een taboe. Want voor je het weet kruipen er overal genetisch gemodificeerde peuters rond. Ofzoiets.
</div>
Regisseur en schrijver Christophe Honoré, een bekende verschijning hier in Parijs, heeft zijn homoseksualiteit nooit verborgen. En dat heeft hij geweten. In zijn semi-autobiografische boek Mon Père <a href="https://i-d.vice.com/fr/article/7xxnq4/en-tant-quhomosexuel-je-ne-pouvais-pas-etre-un-pere-comme-les-autres-christophe-honore" target="_blank">beschrijft hij</a> hoe zijn dochtertje op een ochtend een vel papier vindt dat met punaises op de voordeur is geprikt. &#8216;Guerre et Paix: contrepèterie douteuse&#8217; staat erop geschreven. Vrij vertaald: &#8216;oorlog en vrede, een problematisch spoonerisme&#8217;. Een <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Spoonerisme" target="_blank">spoonerisme</a> is het verwisselen van lettergrepen tussen twee woorden; en &#8216;Guerre et Paix&#8216; verwijst hier naar &#8216;Père et Gay&#8216; (vader en homoseksueel). Het bleef niet bij die gemene woordspeling: om de haverklap lag er een anonieme dreigbrief of een ingepakte hondendrol bij Honoré op de stoep.
Homoseksualiteit is in Frankrijk nog altijd verbazingwekkend omstreden, vooral in relatie tot het gezin. In 2013, toen het homohuwelijk op het punt stond gelegaliseerd te worden, trokken miljoenen mensen er dagenlang op uit om te protesteren. Velen identificeerden zich als de beweging &#8216;Le Manif pour tous&#8217;. Jongens in lichtbruine corduroy broeken en keurige polo&#8217;s <a href="https://www.youtube.com/watch?v=5IsGW-0dxjQ" target="_blank">gooiden flessen en stenen</a> naar de oproerpolitie, meisjes staken <a href="https://www.google.fr/imgres?imgurl=https%3A%2F%2Fradionotredame.net%2Fwp-content%2Fuploads%2Fveilleurs2.jpg&amp;imgrefurl=https%3A%2F%2Fradionotredame.net%2F2013%2Fsociete%2Fveilleur-invalides-rassemblement-manif-pour-tous-12675%2F&amp;docid=xtJhn3y3YFy6pM&amp;tbnid=MUbW8qWUCl9JfM%3A&amp;vet=10ahUKEwiTsJjS2_7WAhURElAKHXFfCUoQMwhMKBwwHA..i&amp;w=1024&amp;h=576&amp;itg=1&amp;bih=662&amp;biw=1366&amp;q=manif%20pour%20tous%20veilleurs&amp;ved=0ahUKEwiTsJjS2_7WAhURElAKHXFfCUoQMwhMKBwwHA&amp;iact=mrc&amp;uact=8" target="_blank">kaarsjes aan</a> vanwege de &#8216;ondergang&#8217; van de Republiek en opgewonden priesters spraken joelende menigtes toe. Nog altijd kom je in Parijs het Le Manif pour tous&#8211;<a href="https://www.google.fr/search?q=manif+pour+tous&amp;source=lnms&amp;tbm=isch&amp;sa=X&amp;ved=0ahUKEwiXp7Ksn__WAhXNSxoKHT6IBvIQ_AUICigB&amp;biw=1366&amp;bih=662#imgrc=I9E_38OwMY3vMM:" target="_blank">logo</a> tegen, in witte verf op stoepen aangebracht.
<h3>Opnieuw opgelaaid</h3>
De discussie laaide deze week opnieuw op, toen Macron in een televisieinterview <a href="http://www.lefigaro.fr/actualite-france/2017/10/15/01016-20171015ARTFIG00180-macron-pour-la-pma-pour-toutes-mais-contre-la-gpa.php" target="_blank">liet weten</a> dat hij het prima vindt als alleenstaande moeders of lesbische stellen met medische hulp zwanger worden (een praktijk die nu grotendeels verboden is in Frankrijk). Parijs is bezaaid met affiches en stickers die dit voornemen op allerlei manieren aanvallen. &#8220;Zeg papa, hoe is het om een moeder te hebben?&#8221; vraagt de denkbeeldige Clement (8) zich af. &#8220;Ik ben een man, geen spermabank!&#8221; aldus Vincent van 47 jaar. &#8220;Zij heeft geen man nodig, maar heeft haar kind geen vader nodig?&#8221; staat er op een ander affiche, en dan is er ook nog een bizarre slogan die gericht lijkt op klanten van de biologische supermarkt: &#8220;Na genetisch gemanipuleerde groenten, nu ook baby&#8217;s van één ouder?!&#8221;
<q class="pull-left">Nu zijn het twee mannen die een kind adopteren, maar waar houdt het op? Straks kan een bedrijf een kind adopteren!</q>
Net als in 2013 zijn de argumenten warrig en inconsistent. Tegenstanders van het homohuwelijk en van het homo-ouderschap noemen uiteenlopende redenen voor hun afkeer: zo zou een kind alleen goed kunnen opgroeien bij een vader én een moeder; zou het homohuwelijk de betekenis van het begrip &#8216;ouder&#8217; uithollen; zouden lesbische stellen hun kinderen vaker mishandelen. Vooral het idee dat de samenleving zich op een gevaarlijke glijdende schaal bevindt, en het homohuwelijk het begin is van een totaal moreel verval, wordt gretig aangehaald. Een vriend vertelde me over een gesprek dat hij voerde met een boze anti-homohuwelijkdemonstrant: &#8220;Nu zijn het twee mannen die een kind mogen adopteren, maar waar houdt het op? Straks kan een bedrijf een kind adopteren! Stel je voor, die televisiestudio daar kan zo een kind adopteren! Waanzin!&#8221;
Het glijdende schaal-idee kwam naar aanleiding van Macrons uitspraken opnieuw naar voren. Als twee vrouwen met behulp van kunstmatige inseminatie een gezin mogen beginnen, dan staat de deur ook meteen wagenwijd open voor allerlei dystopische scenario&#8217;s. Straks worden de baarmoeders van arme vrouwen vercommercialiseerd (zoals <a href="https://www.romper.com/p/how-much-will-kim-kardashians-surrogate-make-the-number-may-surprise-you-73622" target="_blank">in de VS al gebeurt</a>), of kunnen we onze babies naar wens samenstellen, als een soort Sim van vlees en bloed, en verworden kinderen tot een soort accessoires van onbetrokken volwassen.
Kortom, de anti-LHBT-beweging in Frankrijk maakt gebruik van een soort verwrongen idee van kinderrechten en argumenten van sociale rechtvaardigheid (en zelfs milieu-activisme). Het lijken stuk voor stuk gelegenheidsargumenten; strategisch ingezet om het te laten lijken alsof ze zich oprecht om het gezin en om kinderen bekommeren. Argumenten die bedoeld zijn om de aandacht af te ledien van wat er daadwerkelijk aan de protesten ten grondslag ligt: religieuze en conservatieve ideeën.

Gerelateerd