Op zijn 18de had hij geen verwachting meer van het leven, nadat zijn ouders en zusje waren vergast in de oorlog. Het café, zijn vrienden en de kunst waren de redding voor Frank Lodeizen (1931-2013).

Zeven jaar geleden was Frank Lodeizen met zijn halfbroertje na de hongerwinter uit Friesland teruggekeerd naar een bevrijd Amsterdam, waar niets hetzelfde was en hij zich zonder zijn ouders vanaf dag één een koekoeksjong had gevoeld bij zijn stiefmoeder, die was gaan samenwonen met een andere man. Een onbeduidend incident maakte duidelijk dat hij ook hier niet op zijn plaats was en hij vertrok naar oom Daan, de jongere en kinderloze broer van zijn vader.

Op een dag werd er aangebeld. Er stond iemand van het Rode Kruis voor de deur, met documenten waaruit bleek dat ze alle drie dood waren. Zijn moeder, zijn vader, zijn zusje. Omgebracht in Sobibor, Polen, op 28 mei 1943. De man had nog meer nieuws. Ook Frank Lodeizen, oud elf jaar, was vergast. Eveneens in Sobibor, op 2 juli 1943....