Er was een tijd dat D66 bedelde om aandacht van de Partij van de Arbeid. Vooral Hans van Mierlo, de Godfather van de Democraten, was van samenwerking tussen die partijen geporteerd. In de jaren zeventig werd maandenlang gepraat over de vorming van een Progressieve Volkspartij.

Behalve de PvdA en D66 zou ook de evangelisch bevlogen PPR daarin moeten opgaan. Er kwam niets van – door toedoen van de sociaal-democraten. Het kabinet-Den Uyl regeerde, het ging de PvdA’ers voor de wind. De Democraten zakten juist steeds verder weg in de peilingen. Ze waren er niet in geslaagd hun rechterflank te dekken. Partijgenoten verweten Hans van Mierlo dat hij D66 ‘uitverkocht aan de PvdA’. Uiteindelijk maakte het PvdA-congres een eind aan het schone streven. De sociaal-democraten vonden dat ze zélf de PVP waren. Een fusie of federatie met D66 was niet nodig. Van Mierlo voelde zich verkocht en verraden (zie voor het volledige verhaal het boek ‘Tussen ideaal en illusie’ van politicoloog...