Film

La conquête, de speelfilm over hoe Nicolas Sarkozy het presidentschap veroverde maar zijn echtgenote verloor, doet het heel aardig in de Franse bioscopen, maar om nou te zeggen dat hij het land veroverd heeft… nee. De kritische consensus is dat de film geen nieuwe inzichten biedt in de Franse president.

Daarmee lijkt het bijzondere project in zijn eigen staart te hebben gebeten. La conquête is, zoals de pr-machine rondom de film niet ophield te benadrukken, de eerste keer dat een Franse film een zittende president portretteert. Er zijn wetten die de president daarvan vrijwaren, maar, zoals regisseur Durringer betoogde toen ik hem sprak in Cannes, vlak voor de première: ‘Sarkozy heeft zelf de regels van het spel veranderd. Hij liet zich vanaf het begin, toen hij minister van Binnenlandse Zaken was, voortdurend volgen door camera’s. Met zijn vrienden, op zijn boot, op de fiets. Steeds creëerde hij zijn eigen narratief. Een politicus lijkt vaak op een acteur: het leren van je...