De kunst van Tino Sehgal draait om de beleving, niet om het zien. Zijn performance art bestaat uit ‘geconstrueerde situaties’, uitgevoerd door ‘vertolkers’, zoals Sehgal het noemt. De ‘vertolkers’ bewegen door de ruimte, soms als groep, soms alleen. Bijvoorbeeld: een vrouw ligt langzaam kronkelend op de grond van een zaal in het Stedelijk Museum. Het is een van de schaarse beelden van Sehgals ‘situaties’, want vanwege een documentatieverbod wordt er in principe niets vastgelegd. Het idee: je moet er als bezoeker volledig bij zijn – niet vanachter een scherm. Toegegeven, het is vrij vervreemdend om dit zo vanaf de bureaustoel te bekijken.