** 1/2 Steven Soderbergh. Contagion

Het is mijn favoriete filmcliché: wie hoest, sterft. Contagion begint met twee hoestjes. En inderdaad: die hoester gaat dood. Net als alle hoesters – bekend acteur of niet. Ook de rest van Contagion verloopt volgens regels. Het is wat in het Engels een procedural heet: een drama waarin een organisatie een probleem systematisch te lijf gaat. Het bekendst zijn de police procedurals, met ruime aandacht voor werkoverleg, forensisch onderzoek, wetten en regels et cetera. Denk CSI. Contagion is een WHO-procedural: Soderbergh portretteert, onderbouwd maar merkwaardig vlak, de wereldwijde reactie op een razendsnelle ziekte-uitbraak met een hoge besmettelijkheid en een korte incubatieperiode. Er wordt vergaderd, gediscussieerd, uitgelegd. Een roedel sterren en enkele gemakzuchtige subplots (rond een bezorgde vader, boze blogger, edele dokter) helpen niet: dit is een ambtelijke film.

**** 1/2 Béla Tarr. The Turin Horse

Films worden te vaak behandeld...