*** ½ Christophe Van Rompaey. Lena.

Rotterdam, de Enige Echte Stad van Nederland, is een boeiende filmlocatie. De Belgische regisseur Christophe Van Rompaey maakt mooi gebruik van de stad voor Lena (de iets tegenvallende opvolger van Aanrijding in Moscou uit 2008) en contrasteert de benauwende galerijflat van de eenzame Lena en haar ontwortelde Poolse moeder met het ruime oude huis van Lena’s nieuwe liefje en diens teruggetrokken vader. Maar filmisch Rotterdam heeft nog meer gezichten. Komisch in Alex van Warmerdams Abel (1986). Vervreemdend in Theo van Goghs Loos (1989). Grootstedelijk in Miriam Kruishoops Unter den Palmen (1999). Spectaculair in het verder onnozele Who Am I? (1998), waarin Jackie Chan van het Willemswerf-gebouw afdondert. Bijna abstract in Joris Ivens’ meesterwerkje De Brug (1928), een vormexperiment over de hefbrug naar het Noordereiland. En in Fow Pyng Hu’s Nick (2012): de antithese van natuur.

*** ½ Fow Pyng Hu. Nick.

Hoe verbind je de kijker met een...