**** Milagros Mumenthaler. Abrir puertas y ventanas

Drie nog jonge zussen hangen op de bank in hun ruime, oude huis. Loom: het is warm. Met zijn drieën, zonder ouders, vormen ze een alternatief gezin dat fascineert in zijn afwijkende alledaagsheid. Het camerawerk weerspiegelt de hitte: het beeld glijdt langzaam langs huid en haren. Het is dichtbij en sensueel, maar vreemd genoeg nauwelijks seksueel. Dat komt, denk ik, omdat het zussen zijn – geen vriendinnen. Met de bijbehorende combinatie van irritatie en verknochtheid, van egoïsme en lotsverbondenheid. Wel close, niet aanhankelijk: zo gedraagt ook de camera zich – en zo beleeft dus de kijker het. De film won de hoofdprijs in Locarno, maar kreeg wisselende kritieken. Volgens sommigen heeft het weinig om het lijf. Maar ik zat bij hen op de bank. En dat is mooi.

*** James Watkins. The Woman in Black

In de strijd tussen Daniel Radcliffe en Robert Pattinson staat het 1-0 voor de voormalige Harry Potter. Beide acteurs zoeken, na het...