* Madonna. W.E.

Natuurlijk is W.E. (over de liefde tussen Edward VIII en de gescheiden Wallis Simpson) een slechte film. Een onbeduidende film zelfs. Maar het genot en venijn waarmee sommigen van mijn collega’s regisseur Madonna afmaakten, was verdacht. Toen ik in de Minneapolis Star Tribune las: ‘Madonna zwelgt in glamour, architectuurporno en haute couture’, moest ik ergens aan denken. ‘Hoe goedbedoeld ook, het is oorlogsporno’, schreef de Volkskrant over de eerste film van Angelina Jolie, In the Land of Blood and Honey. Cinema.nl noemde diezelfde film ‘onverdraaglijke, larmoyante emoporno’. Ik weet niet precies wat die termen betekenen (Architectuurporno? Iemand?), maar is het toeval dat juist bij missers van beroemde lustobjecten mijn mannelijke collega’s zo snel naar het P-woord grijpen? ‘Genot en venijn’ – ik noem dit recensieporno.

*** Olivier Nakache en Eric Toledano. Intouchables

Intouchables is in Frankrijk een enorm succes. Met ruim 19 miljoen bezoekers moet hij op de...