Ann Hui. A Simple Life

Laat ik vooropstellen dat A Simple Life bijna overal positief is ontvangen. Toch valt me op dat bepaalde kanttekeningen vaak terugkeren. Die komen erop neer dat het verhaal te klein is en de twee uur speeltijd te lang. Ik kwam zelfs als klacht tegen dat de hoofdpersonen te aardig waren. De reden voor deze kritiek is duidelijk: de meeste films, zeker westerse, zijn gebaseerd op het conflictmodel. Er moet gebotst worden, mensen moeten tegenover elkaar staan en hoogstens na een reeks emotionele uitbarstingen elkaar in de armen vallen. Anders ‘gebeurt er niks’.

In die zin gebeurt er in het Hongkongse A Simple Life inderdaad weinig. De titel is niet ironisch: de twee hoofdpersonen van Ann Hui’s film leven inderdaad een eenvoudig leven. Zomaar een leven. Hui observeert hen, precies en bescheiden, in de traditie van de Japanse meester Ozu.

Een alleenstaande man leeft samen met zijn oude amah, een typisch Hongkongs verschijnsel dat langzaam aan het verdwijnen is: een...