Rosan Hollak. Scherptediepte. De Bezige Bij, 224 p., € 18,90

***

Verhalen

In het verzorgingstehuis waar de 120 kilo wegende, half blinde en half verlamde aids­patiënte Molly Green haar einde afwacht, komen studenten van de plaatselijke universiteit de zieken met poëzielessen opvrolijken. Molly heeft er wel aardigheid in, maar moet haar vriend, de blinde Bashir, gelijk geven als hij schampert: ‘Het zijn maar literatuurstudenten, die komen hier even naar ons kijken. Ze leggen ons dingen uit en pikken ondertussen ons leven in. Ze observeren ons, alsof we apen zijn. De ellende in de wereld leren ze van ons. (…) en dan schrijven zij, ver weg hiervandaan, mooie verhalen over ons.’

Schrijvers gebruiken hun omgeving vaak als materiaal waarmee ze in hun boeken of op feestjes, goede sier kunnen maken. Zo niet Rosan Hollak, zij biedt meer dan leeg vermaak en sensatie ten koste van de verschoppelingen die ze in haar verhalen opvoert. Ze laat zien hoe ze lijden, maar ook hoe veerkrachtig...