Ik hoor het mezelf denken: Hè, niet weer over homoseksualiteit. Dat is een veelzeggende gedachte, want als het goed is, zou een verhaal over de lusten en lasten van liefde en seks nooit moeten vervelen.

Maar homoseksualiteit gaat daar bijna nooit over. Er komt altijd politiek bij te pas: of je het mag zijn, of je het mag zijn én doen, of je ervoor uit moet komen. Eigenlijk heel saaie kwesties waarvan hetero’s zich niet kunnen voorstellen dat je je ermee bezig moet houden. Nou, voor mij blijft het ook wennen.

Las een mooi interview met Boris Dittrich in de Volkskrant, waarin de VN-man voor de homorechten nog eens onderstreept dat het in zevenenzeventig landen niet is toegestaan. Het liefst zou je er schouderophalend aan voorbijgaan, je mag zo veel niet en de mensen doen het lekker toch, desnoods stiekem; maar dan bedenk ik weer hoeveel moeite er is gestopt in dat niet-mogen. Serieuze mannen die vergaderingen hebben belegd in heden en verleden om bepalingen op te stellen en...