Evelien stond bij slagerij Van Dam in de rij om leverworst te kopen. Belachelijk dure leverworst, maar Julia was er gek op, en die at de laatste tijd heel slecht, dus Evelien dacht: misschien gooit ze haar lunchpakketje niet weg als haar lievelingsleverworst op het brood zit. Ja, als moeder ging je ver. Aan de andere kant: wat een zegen dat ze dure leverworst kon kopen. Ineens hoorde ze een bekende stem vlak bij haar oor. Ze schrok zich een ongeluk, het scheelde weinig of ze was gaan gillen. Ze draaide zich om.