‘Wat is het geworden mam?’ vroeg Regina toen Evelien vanuit het ziekenhuis opbelde. ‘Een jongen,’ zei Evelien – haar zus was zojuist na uren geworstel bevallen van een zoon.

‘Leuk,’ zei Regina droog. ‘Hee Juul, het is een jongetje!’ schreeuwde ze naar Julia.

‘Hoe heet ie?’ hoorde Evelien haar jongste dochter in de verte roepen. ‘Ik geef je Juul even,’ zei Regina.

Evelien voelde een vermoeide glimlach over haar gezicht trekken. Die meiden hadden haar al bijna niet meer nodig. Ze had ze grootgebracht, en wat nu? Over een paar jaar gingen ze het huis uit en had ze niks meer te doen. Nou ja, als ze pech had, zat ze met het jongetje van Sylvia. Of moest je dat geluk noemen?

‘Hoe heet ie mam?’ vroeg Julia nu.

‘Sjonnie,’ zei Evelien met tegenzin. Hoe kon haar zus met zo’n domme naam op de proppen komen? Maar ze was onvermurwbaar. Amper lag de jongen aan haar borst, of ze zei dat hij Sjonnie ging heten, met SJ en IE. Evelien had haar verbaasd aangekeken....