‘Wat is ie klein,’ zei Julia, ‘mag ik hem even vasthouden, Syl?’

‘Tuurlijk,’ zei Sylvia, ‘maar wel voorzichtig, hè. Een hand onder het hoofdje houden.’ Ze overhandigde Sjonnie aan Julia.

‘Ooh, hij is best zwaar,’ zei Julia meteen. Ze wiegde Sjonnie in haar armen heen en weer.

‘Laat hem niet vallen, hè.’

‘Tuurlijk niet,’ reageerde Julia verontwaardigd. Regina kwam de kamer binnen.

‘Mag ik hem ook vasthouden?’ vroeg ze.

‘Straks,’ zei Julia snel, ‘nu heb ik hem. Sjonnie, kijk me eens aan?’

‘Hij slaapt, joh,’ bitste Regina.

‘Hij slaapt helemaal niet, hè Syl.’

‘Ik weet het niet,’ antwoordde de jonge moeder, ‘daarnet sliep ie, maar misschien is ie wakker geworden.’ Syl bedoelde er niets mee, maar suggereerde natuurlijk wel dat Julia de baby had wakker gemaakt.

En dat schoot Juul natuurlijk in het verkeerde keelgat. Als iemand zorgzaam en voorzichtig was, was zij het wel – in ieder geval in haar eigen ogen. Abrupt duwde ze...