Het was moederdag. Altijd een leuke dag. Behalve dat Eveliens moeder dood was. Moest ze Gert bellen? De man met wie mamma de laatste jaren van haar leven had doorgebracht? Hoe zou het met hem zijn, trouwens? Ze had hem al zeker twee jaar niet gezien, en ook niets van hem gehoord. De eerste jaren na de dood van mamma liet hij nog regelmatig van zich horen, en hij kwam zelfs wel eens langs, maar de laatste twee jaar was het stil geworden – Gert was vast het type dat inmiddels alweer een andere, leuke, bemiddelde, alleenstaande vrouw aan de haak had geslagen. Zat gewoon in een andere, maar vergelijkbare villa als die van mamma op zijn elektronische orgel te spelen. Koptelefoon op, pijp in zijn mond – onverstoorbaar egocentrisch. Bah.

De kinderen maakten er werk van deze keer, vooral Regina. Ze had met Harko een grote taart gekocht waar Moeder op stond, en was daarna eindeloos met Julia op stap geweest om cadeautjes te kopen, douchegels en scrubs en bodylotions. Ze waren zelf...