Kijk eens aan, dacht Evelien, er is weer een nieuwe man. Ze scande het artikel in de Volkskrant. Er stond een mooie foto van een jonge Marlon Brando bij. De nieuwe man, zo las ze vluchtig, was hoffelijk en hield van risico’s en geyle neuqsex. Ze las een passage waarin de acteur Jack Wouterse het had over jagen en moppen tappen en grote lappen vlees eten. Ook de priester Antoine Bodar kwam voorbij. Wie vroeg er nou een priester om zijn visie op de moderne man? Als iets onmannelijk was, was het wel een priester. Weer zo’n flutverhaal, concludeerde ze, en ze dacht aan andere mannen die de laatste jaren in de mode waren geweest. De metroman was de enige die haar te binnen schoot. David Beckham. Leuke gozer. Haar eigen Harko was zeker hoffelijk. Maar risico’s nam hij niet graag. Behalve op de snelweg. Maar hij was zeker niet het type om af en toe eens met tienduizend euro op zak naar het casino te gaan. En zijn beleggingen waren ook conservatief, voor zover Evelien wist. Bleef...