Regina en Julia hadden niet veel zin om mee te gaan naar Sylvia in Brasschaat. ‘Ze is jarig, jongens,’ pleitte Evelien, ‘en ze wil met julie shoppen in Antwerpen. Antwerpen is een te gekke stad.’

‘Pech gehad,’ zei Regina, ‘eerst nooit wat van je laten horen en dan moeten we ineens opdraven.’

‘En het is slecht weer,’ deed Julia een duit in het zakje.

‘En ik heb geen geld om te shoppen,’ voegde Regina er aan toe.

‘En ik heb niks nodig,’ overtrof Julia.

‘En ik wil gewoon niet. Dan moeten we vroeg weg. Ik wil zaterdag uitslapen.’

‘Niet zo zeiken, dames,’ onderbrak Harko, ‘jullie gaan gewoon gezellig met mama op stap. Jullie krijgen van mij honderd euro om in Antwerpen iets leuks te kopen.’

Evelien keek hem scherp aan. Wat was dit voor gekkigheid? Even schoot het door haar heen dat hij hen misschien weg wilde hebben, maar waarom? Nou ja, misschien wilde hij lekker een weekendje in zijn eentje rondklooien, eens een keer zonder dat gekissebis en getut om hem heen. Een man met alleen maar...