Ze voelde zich niet lekker, maar ze was ook niet ziek. Ze had in elk geval geen koorts. Ze kon zich nauwelijks herinneren wanneer ze voor het laatst ziek was geweest. Echt ziek, een week beroerd in bed. Sinds de kinderen was dat niet meer voorgekomen. Dat zei toch wel iets. Maar wat? Om te beginnen dat een moeder van jonge kinderen nooit ziek was. Maar ook dat vrouwen die wel ziek waren, aanstellers waren. Neem kinderen, dan ben je snel beter.

Haha.

Ze was in een cynische, vervelende bui. Misschien kwam het door november. Een rotmaand. Kou en regen, kale bomen, korte dagen. Sint Maarten. Intocht Sinterklaas. De eerste voorbereidingen voor gezinsgezelligheid. Pakjes, boterstaven, chocoladeletters. Nog een geluk dat de kinderen niet meer in Sinterklaas geloofden. Voor dit jaar hadden ze zelfs afgesproken niet aan pakjesavond te doen. De cadeautjes kwamen nu met kerst.

En dan was er Harko – had ze eindelijk het idee dat dit misschien de tijd was om bij hem weg te gaan, kwam er een...