Moederdag – en wat kreeg ze? Een beha die veel te groot was. Wel een mooie, daar niet van – een paarse Aubade met gele bloemen, maat 75D. Zou het een grapje zijn?

Ze keek de meiden aan. Ze zaten poeslief op het voeteneind van het bed. Harko lag lekker warm tegen haar aan – hij deed alsof hij nog sliep, maar ze voelde dat hij wakker was. De dames hadden een ontbijt gemaakt; al een uur voor ze de slaapkamer binnenkwamen, had Evelien ze in de keuken horen stommelen en ruziën. Maar het ontbijt mocht er wezen: gekookte eieren, aardbeien, beschuit, meloen, sinaasappelsap, vers geperst, koffie met geklopte melk – ja, je kon merken dat ze groot werden. Maar waar die beha nou op sloeg, mooi ingepakt, goudkleurig papier, strikje erom heen, van verre had ze al aan zien komen wat het was. Maar waarom zo groot? En waarom zat er geen slipje bij?

‘Jullie hebben de verkeerde maat jongens,’ zei ze uiteindelijk. Harko had de Europese, Amerikaanse en Franse maten al eerder verward als...