Zou het aan mij liggen? vroeg Evelien zich af, het lijkt wel alsof ik zonderlingen aantrek. Ze zat in de achter­kamer van een oude meneer die zijn hond kwijt was – en dacht dat Kees die hond was. Kees zat bij Evelien op schoot en wilde niks van de meneer weten die zich na enig aandringen als Bernadotte had voorgesteld. ‘Hein-Jan Bernadotte, registeraccountant in ruste, schrijver en uitvinder.’

Ze maakte meteen een enorme blunder door te vragen wat Hein-Jan Bernadotte dan had geschreven. Aan de andere kant: je kon het ook een meesterzet noemen, want prompt vergat mijnheer de hele hondenkwestie.

‘Historische studies,’ antwoordde hij, ‘analyses.’ Dat laatste woord klonk dreigend, alsof de analyses meneer Bernadotte zelf betroffen, of misschien hadden ze betrekking op het accountantsvak.

Daarom vroeg Evelien door naar de historische studies. Een beetje geschiedenis kon nooit kwaad, de laatste tijd stonden de kranten daar bol van. Het Nederlandse volk was de weg kwijt,...