Alweer. Kwart voor één deze keer, en niet tien over twaalf – zoals de vorige keer. ‘Waar komt dat kind zo laat vandaan?’ bromde Harko. Ze lagen al in bed, maar sliepen natuurlijk niet. Een hele kunst om als ouders te slapen terwijl je kinderen nog niet thuis zijn, een kunst die ze duidelijk nog niet onder de knie hadden. Misschien moesten ze later naar bed gaan.

‘Ach,’ zei Evelien, terwijl ze uit bed stapte, ‘die heeft Idols zitten kijken met haar vriendinnen.’ Ze had zelf ook Idols zitten kijken, met Julia, en het was al uren voorbij. Ze stommelde naar de badkamer om haar kamerjas te halen en daarna naar de overloop – waar ze Regina nog net voorbij zag schichten; ze had al helemaal die snelheid van een puber die iets te verbergen heeft.

‘Regina,’ riep Evelien.

Geen reactie.

Evelien nam de trap omhoog. Het voelde een beetje lullig, zo achter haar dochter aan in haar kamerjas, maar ja, ze moest de verontwaardigde, boze moeder uithangen. Op zijn minst moest ze...