‘Zo, daar zitten we dan,’ zei Evelien de dag nadat Sylvia nee had gezegd op Sjoerds huwelijksaanzoek. Syl was nog diezelfde avond uit haar appartement gezet, en Sjoerd wilde niets meer met haar te maken hebben. Ze had hem voor de ogen van zijn vrienden voor lul gezet. Dat was het ergste. Ze had niet meteen naar haar zus willen vluchten en de nacht doorgebracht in een hotel, maar nu was ze dan toch weer geland, inclusief al haar koffers en tassen. Evelien kon er wel om lachen, eigenlijk, en ze vond het geweldig dat Syl nu eindelijk van die enge buurman af was, maar het nadeel was dat ze nu dus weer kwam logeren. En een ander nadeel dat Sjoerd zelf nog steeds naast hen woonde.

‘Ja, maar ik blijf maar kort,’ zei Sylvia nerveus, ‘ik moet echt uit de buurt blijven van die man.’ Ze was al eerder een keer door hem geslagen, en hij had haar gedwongen te accepteren dat hij ook andere vriendinnen had, nou ja, dat hij af en toe met zijn vrienden naar de Yab Yum ging.

‘Waar ga je...