het is al weer een tijdje ongeloofwaardig om over ‘volksaard’ te schrijven, al weer een halve eeuw geloof ik, maar er zijn van die taferelen die iets lijken samen te vatten en om duiding smeken. ‘Ik sta voor iets groters, iets algemeners,’ schreeuwt zo’n tafereel – en dan komt het er dus op aan zo’n voorval heel precies te beschrijven, zonder daar stiekem allerlei kernen en essenties in te verstoppen die een hele bevolkingsgroep moeten typeren. Vandaag twee veelzeggende voorbeelden – en tegelijkertijd zijn het dus voorbeelden van niks.

Bij mij om de hoek is er die goede maar zeer goedkope supermarkt die ik lang heb gemeden, niet louter uit snobisme, maar vooral omdat ik er nooit de dingen kon vinden die ik zoek. Ze hebben er merken die ik niet ken, met Duitse namen, en sommige dingen uit het assortiment, zoals mondwater, zijn wel goedkoop maar ook volmaakt onbruikbaar. Maar de Lidl heeft ook fijne Spaanse en Duitse hammen, en dan weer ineens heel goede wijn voor de...