Analyse / Griekse schulden

Het is half februari en ik bel een Griekse kennis. ‘Dag Magda, alles goed? Hoe gaat het met de crisis?’

‘De crisis? Mwa, die waait wel over.’

Om nu te zeggen dat het lééft op de Griekse straten en pleinen, de schuldencrisis die het land aan de rand van het faillissement heeft gebracht: nou nee, niet bepaald. Dat zou je als buitenlander die Griekenland enigszins kent best opmerkelijk kunnen vinden, want de politieke betrokkenheid is er van oudsher groot.

Natuurlijk: er zijn de stakingen. Sinds de kersverse regering van de sociaal-democraat Yorgos Papandreou draconische bezuinigingen heeft aangekondigd op de privileges van de ambtenaren (hij wil onder meer de pensioenleeftijd optrekken van 58 tot 63 jaar), liggen om de haverklap scholen, treinen en luchthavens plat. Maar stakingen zijn een even onvervreemdbaar deel van de Griekse folklore als eindeloze maaltijden en extatische feesten: een aanleiding is snel gevonden en de volgende ochtend gaat ieder...