De verkiezingen zijn gehouden, zonder noemenswaardige incidenten. Dat is natuurlijk al heel wat mooier dan in de rest van de wereld. De uitkomst is u bekend. Mij niet, maar dat maakt geen enkel verschil. Een aangename tijd breekt aan voor iedereen. Voor de politici, die een keer kunnen uitslapen en voor de verandering hun kinderen kunnen uitkafferen. Voor de vorstin, die even kan doen alsof zij een echte baan heeft. Voor de journalisten die weer gezellig kunnen gaan schrijven over de vervuiling, de verveling en de vervulling van ons nationale leven.

Er zullen informateurs benoemd worden, personen die alleen betaald worden door de omstandigheid dat ze fijn door de kranten ondervraagd worden en zodoende in de herfst van hun leven even in het zonnetje kunnen staan. Niemand neemt de moeite om uit te leggen of een informateur iemand is die informatie bezit en uitdeelt, of juist iemand die informatie verzamelt en bewaart. Het duurt een maand, het duurt twee maanden, en op het moment dat...