Jay McInerney en Bret Easton Ellis, in artikelen en recensies over de een duikt altijd de naam op van de ander, en vermoedelijk zullen de twee met elkaar bevriende auteurs altijd wel tot elkaar veroordeeld blijven, en dat allemaal vanwege hun debuutromans uit medio jaren tachtig: Bright Lights, Big City (McInerney) en Less Than Zero (Ellis). Beide romans veroorzaakten een schokgolf in het literair correcte milieu van die jaren: in een snelle, opzettelijk hyperventilerende stijl beschreven de twee een wereld van ‘geyuppificeerde’ (McInerney) en cynische en afgestompte (Ellis) jonge Amerikanen. De personages in hun debuutromans werden niet gehinderd door enig sociaal of politiek bewustzijn, de aandacht ging vooral uit naar nachtleven, glamour, status en volhardend drugsgebruik, met een sterke voorkeur voor cocaïne. McInerney en Easton Ellis deden alsof John Updike, Richard Ford en Joyce Carol Oates niet bestonden en eigenden zich energiek een eigen domein toe: de nerveuze...
Wil je dit verhaal verder lezen?
Wil je dit verhaal verder lezen?
Sluit je aan bij Vrij Nederland. Ons journalistieke werk krijgt pas waarde als we jou erbij betrekken. Daarom is jouw lidmaatschap niet zomaar een transactie. Je maakt ons werk ermee mogelijk, en je steunt met jouw deelname onze missie.
Onze verhalen zijn voor jouw verdieping
Lees artikelen vanuit verschillende invalshoeken
Ontwikkel je eigen perspectief
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Sluit je aan bij Vrij Nederland. Ons journalistieke werk krijgt pas waarde als we jou erbij betrekken. Daarom is jouw lidmaatschap niet zomaar een transactie. Je maakt ons werk ermee mogelijk, en je steunt met jouw deelname onze missie.
Onze verhalen zijn voor jouw verdieping
Lees artikelen vanuit verschillende invalshoeken
Ontwikkel je eigen perspectief
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.