Interview Ronald Goedemondt

‘De hele wereld is tegen mij.’ Ronald Goedemondt schuift misnoegd zijn ijskoffie weg. Die hoeft hij niet meer. Te stroperig. ‘De serveerster is de enige die me nog een beetje goedgezind is. Jou geef ik het voordeel van de twijfel. Ik ben in oorlog met de wereld en weet niet hoe ik dat moet doorbreken. Wat een kutdag.’ Hij somt op: strijd met zijn vriendin, grof vuil tegen zijn scooter. Nadat hij het vuil had ‘weggetrapt’, wilde hij een ei eten, waren de eieren op. Toen duurde het nog drie uur voor hij zijn huis uit was. Terneergeslagen zit hij aan een tafeltje in het Amsterdamse café Wildschut. Zou zijn gemopper een act zijn? Tijdens onze ontmoeting een week eerder volgden de grappen elkaar in zo’n rap tempo op dat ik buikpijn kreeg van het lachen. Vandaag staan zijn ogen mat. Hij had het al gezegd: hij is een ‘buienmens’.

‘Oh nee,’ zegt hij even later met een beteuterde blik op zijn kop thee. ‘Is de serveerster de groene thee waar ik om vroeg nou...