Roman

Achter iedere grote schrijver staat een zeurende vrouw, achter de Chileense Nobelprijswinnaar Pablo Neruda stonden er meerdere. Soms zelfs tegelijk. En het vergeten zo lang is een portret van Neruda’s eerste vrouw, de Indisch-Nederlandse Maria Hagenaar. Haar jeugdherinneringen, haar leven met Neruda op drie verschillende continenten, en haar leven na Neruda.

Verliteratuurde biografieën die een heel leven beslaan, moeten het doorgaans niet hebben van een strak gecomponeerde plot. Ze leunen op de geportretteerde. Als de hoofdpersoon aansprekend genoeg is, maakt het niet uit dat er niet per se naar een ontknoping wordt toegewerkt. Dan kunnen ook de kalme, actieloze episoden in een leven worden beschreven, zonder dat het stoort.

En het vergeten zo lang is een getrouw, goed gedocumenteerd portret. Maar wel een portret van een overwegend saai, gedienstig leven. Het grootste deel van haar huwelijk is Maria Hagenaar meer een veredelde huishoudster dan een echtgenote. Dat frustreert...