De Deense klassieker ‘Vernieling’ (1930), een grote alcoholismeroman, is een bezoeking én een aangrijpende literaire ervaring.

In bijna vijfhonderd pagina’s helpt de literair criticus Ole Jastrau zichzelf de vernieling in. En dat in het bestek van een jaar, want aan het begin van Tom Kristensens roman Vernieling is hij 34, gezinsvader, hoofdrecensent van Het Dagblad, en op zijn 35ste, een krap jaar later, is hij een gescheiden, werkloze berooide alcoholist die leutert dat hij naar Berlijn wil. Dan is het drama geschied dat op de eerste pagina’s al embryonaal voelbaar was.

Dankzij de klassiekerstrend, al die vertaalde romans uit allerlei windstreken die na het enorme succes van Stoner maar aan blijven golven, kunnen we nu kennis maken met wat Karl Ove Knausgard noemt: ‘een van de beste boeken die ooit in Scandinavië is verschenen’. Tom Kristensen (1893-1974) was een Deens dichter en criticus die zijn faam vooral aan Vernieling te danken had, begrijp ik. Het gegons...