Leven om te tekenen

‘We waren stevig aan het doordrinken, Peter al helemaal, maar af en toe ging hij even weg,’ vertelt Willem den Ouden. Den Ouden logeerde eind jaren vijftig met Peter Vos en andere jaargenoten van de Amsterdamse Rijksakademie in een kasteeltje in Zuid-Limburg. Ze zouden er landschappen tekenen. ‘We sliepen samen op één kamer en pas de volgende ochtend begreep ik waarom Peter er steeds tussenuit kneep. Daar lag een rijtje zelfportretten, met eronder genoteerd: getekend na zoveel glazen bier, na zoveel glazen, en tenslotte na een formidabel aantal glazen.’ Lachend: ‘Naar het evenwicht tussen drank en kunst is hij zijn hele leven blijven zoeken.’ Wat hij leerde in zijn academietijd, van zichzelf, van docenten, maar ook van medestudenten, had een beslissende invloed op Peter Vos. Soms simpele dingen: heb altijd een schetsboek en een pen op zak. Gé Röling, de vader van Marte, die hem in Artis leerde naar de natuur te tekenen, bleef hij altijd dankbaar....