Er was aanvankelijk niets wat erop wees dat Sylvia Beach in de literatuurgeschiedenis zou belanden. Ze was uit op een avontuurlijk leven en ging als Amerikaanse ten tijde van de Eerste Wereldoorlog aan de slag als druivenplukker in Frankrijk, te midden van Duitse krijgsgevangenen. Later fungeerde ze in Servië als tolk voor het Rode Kruis. Dit werk maakte haar tot ‘feminist’, lezen we in The letters of Sylvia Beach.

Beach was verslaafd aan lezen en in 1919 opende ze in Parijs haar Amerikaanse boekwinkel Shakespeare and Company. Er waren veel Amerikanen en Engelsen in de stad, de grote American Library trok dagelijks vijfhonderd bezoekers. Beach had ook een leesbibliotheek, waar behalve beroemde modernisten als Gertrude Stein en James Joyce ook ‘French Negro Students’ over de vloer kwamen. Het grote aantal Amerikanen in de Franse hoofdstad nam in de jaren dertig af, zo klaagt Beach in haar brieven: Parijs was te somber, de depressie deed zich te zeer voelen. Maar Beach bleef. Ze...