Ghosts / Nick Broomfield

Spijt heeft Ai Qin. Spijt dat ze haar familie in China achterliet en naar Engeland vertrok. Spijt dat ze geld leende van een mensensmokkelaar. Spijt dat ze haar zoontje Bebe nooit meer ziet. Spijt dat ze niets meer terug kan draaien.

Het enige wat ze in haar wanhoop nog kon verzinnen om met haar zoontje in leven te blijven, was garnalenkoekjes bakken. Dagenlang stond ze op London Bridge om de koekjes te verkopen, maar niemand kocht er één. Zo ziet de wanhoop van het illegalen­bestaan eruit.

Nick Broomfield maakte een film over mensen die onze supermarkten bevoorraden, onze kant-en-klaarmaaltijden bereiden, onze kantoren schoonmaken. Mensen van wie we afhankelijk zijn, maar voor wie we ons niet verantwoordelijk voelen. We staan niet toe dat ze uit de duisternis treden, dat ze bij ons aan tafel komen zitten, dat ze mee-eten uit dezelfde ruif. En als ze in uiterste wanhoop op de brug garnalenkoekjes verkopen, lopen we hen haastig voorbij. Wie wéét wat...