13-05-2008

Om een indruk te krijgen van de buurt waar ik in Kaïro woon, moet je aan een auto denken. Maar dan niet aan een auto uit één stuk. Probeer de auto te zien als een bouwpakket, een verzameling van schroefjes, slangetjes, rubberen ringetjes en elastieken snaren. Duik in de stoelen, draai mee met de metalen veren, voel het goedkope roze schuimplastic dat onder de imitatie leren bekleding zit. Kijk door de gekromde ruiten van getint glas, de deuren met kleine motortjes die de ramen omhoog en omlaag laten gaan. Het stuurwiel met ribbels, de pedalen en stalen kabels. De ruitenwisser, de remschijven, de metalen balletjes in het zwarte vet. De rode lampjes in het dashboard de witte naalden van de klok. Ontleed de auto met de nauwkeurigheid van een oogchirurg, schroef en trek alles uit elkaar totdat er niets meer te delen is.

Schets nu twee voetbalvelden in je hoofd, niet van groen fris gras maar van fijn zand. Leg de velden zij aan zij en stel je voor dat jij daar boven...