Elke moordzuchtige psychopaat die zijn droomwens in vervulling laat gaan, kan zich dankzij IS beroepen op een deftig argument.

De eerste keer eten bij mensen die je niet goed kent. Gast en gastheer, ieder met een nauw omschreven rol. Natuurlijk eet je alles wat op tafel komt, ook die fijne selectie van schimmelkazen, die voor mij het equivalent vertegenwoordigen van een uitgeserveerde drol. In Amerika ben ik ermee begonnen. Zeuren dat je iets niet belieft, is onbeleefd. Ik zei dus met een vroom gezicht: ‘Dit mag ik niet eten van mijn geloof.’ Meteen is er begrip en het volste respect. Een enkeling durft nog te vragen wat dat geloof dan wel behelst, maar de meeste mensen accepteren stilzwijgend dat het hier om een heilig gebod gaat, en dat elk vraagteken volkomen misplaatst is. Met een beroep op het geloof kun je dus een fantastische excuusmachine in werking stellen.

Even een sprongetje. Ik twijfel er niet aan dat Syed Farook en zijn vrouw Tashfeen Malik, die vorige week in...