Op 9 januari wordt in Zuid-Soedan een volksraadpleging gehouden over eventuele afscheiding van dat gebied. Vrijwel niemand die eraan twijfelt wat de uitslag zal zijn: Zuid-Soedan zal zijn eigen weg gaan, onthoudt u vast de naam van de nieuwe hoofdstad: Juba.
Maar dan beginnen de problemen pas goed. Een nieuw land, net zo groot als Spanje en Portugal bij elkaar, met in totaal negenenvijftig kilometer asfaltwegen, dat is zo’n beetje de staat van de staat. Niet dat ik er tegen ben, dat asfaltargument is te goedkoop, maar het geeft wel enigszins aan hoeveel er nog te doen is of, in andere woorden, hoe we het ontzettend hebben laten liggen in dat deel van de wereld.
Om te beginnen in 1956, toen de Britten de kolonie achterlieten met een onopgelost probleem tussen noord en zuid. Voor het gemak aan elkaar geplakt, maar wel meteen een opstand die pas in 1972 eindigde. Waarna de oorlog eigenlijk gewoon weer verderging. Twee miljoen doden en vier miljoen vluchtelingen verder was er dan in...