Roman / ‘De zoon’

Sommig proza is niet geschikt voor lezers met een zwakke maag. Al in het begin van Philipp Meyers vuistdikke De zoon (The Son) overvalt een bende Comanches in 1849 een boerderij aan de frontier in Texas, niet ver van Fredericksburg. Ze worden aangetrokken door de etensgeuren. De moeder des huizes heeft een uitbundig feestmaal toebereid, uit frustratie dat haar man achter paardendieven aan is met hun buurman Syphilis Poe en zijn gezin kwetsbaar achterlaat. De moeder en haar dochter worden groepsgewijs verkracht, gemarteld, verminkt en vermoord, de twee jongens worden als slaaf meegevoerd. De oudste, een boekenwurm die zich weigert aan te passen, wordt daarom afgemaakt. De jongste, Eli geheten, schikt zich wel. De veertienjarige krijgt de indianennaam Tiehteti en we lezen uitvoerig hoe hij na veel slaag, een harde leerschool en andere beproevingen, lid wordt van de stam.

Het verrassende is dat het nieuwe leven Eli goed bevalt: paardrijden, jagen en vechten....