Beschouwing

Vanaf de eerste pagina van de verhalenbundel Rode regen is het raak, zijn we alweer meegevoerd in het onverwisselbare, verfijnde en elegante literaire universum van Cees Nooteboom. Vintage Nooteboom: de rake observaties; de pregnante zinnen waarin een wereld opgenomen is; zijn gave om met een terloopse opmerking de verbeelding van de lezer te doen oplaaien. ‘Boeken leiden een verborgen leven. Ze houden zich dood als ze daar zin in hebben.’ Centraal staat in deze bundel wederom zijn gevecht tegen het vergeten, dat zich manifesteert in pogingen de vergankelijkheid op te heffen, terug te zien naar de ervaring van vijftig jaar geleden, of nog verder, de geschiedenis in.

Het wonder van dit proza is dat al die verhalen op zichzelf niet zoveel zeggen, zeker niet voor wie een gebeitelde structuur en zoiets als een plot verwacht, maar dat je tijdens lezing direct de diepte in schiet, ergens achter de woorden, regelrecht tot in een weldadige gevoelslaag, meegevoerd als je...