30-08-2008
Door Jeroen Vullings

Nooit is hij aardig. De wantrouwende frons waarmee hij de wereld beziet staat gekerfd op zijn gehavende gelaat. Ook zijn stem – rauw, working class – is geen lust voor het gehoor. Verbaal begaafd is hij zeker, op de gezwollen, bombastische wijze van de van elke twijfel verstoken cynicus die zichzelf graag hoort oreren. Maar met wat er aan schunnigs uit die grimmige mond komt, ben je tegenwoordig nergens meer welkom. Gene Hunt – de eigenlijke hoofdpersoon van de sf-politieserie Life on Mars – kwam daarmee in de jaren zeventig nog wel goed aan de bak, als rechttoe-rechtaan diender. Het type dat eerst z’n knoestige vuisten gebruikt, om daarna de vragen te stellen. DCI Hunt (Philip Glenister): vrij van angst, wars van soft gelul, iemand die blind vaart op zijn scherpe intuïtie, de Engelse Dirty Harry. Maar vanuit het perspectief van 2008: een foute man, maar tenminste een mán.

Wellicht werd daarom deze Neanderthaler van middelbare leeftijd in Engeland...